Είναι μια γραφική, όμορφη πόλη στην Πελοπόννησο που πραγματικά, σε ταξιδεύει…
Ιστορική κωμόπολη, αμφιθεατρική, με ύφος και χρώμα κυκλάδων, που ενώνεται νότια μέσω προβλήτας με ένα μικρό, παρθένο νησί.
Χρώματα κι αρώματα, ανεξάντλητες ομορφιές για να ψάξουμε, ευκολία πρόσβασης λόγω της μετακίνησης με αυτοκίνητο (χωρίς να μπεις σε αεροπλάνα και βαπόρια), απίστευτα, πεντανόστιμα φαγητά με εξαιρετικά τοπικά προϊόντα σε ταβέρνες και εστιατόρια, παραλίες που θα ζήλευαν ακόμα και οι Κυκλάδες, συνδυασμός βουνού και θάλασσας, πληθώρα επιλογών από τουριστικούς μέχρι πιο απομονωμένους και ήσυχους προορισμούς.
Η Πελοπόννησος ήταν, είναι και θα είναι πάντα μία από τις καλύτερες επιλογές για διακοπές όλες τις εποχές, αλλά κυρίως καλοκαιρινές διακοπές, με τη Μάνη να κερδίζει όλο και περισσότερο κάθε χρόνο σε δημοφιλία και το δίλημμα Μεσσηνιακή ή Λακωνική να μην έχει βγάλει ακόμα νικητή.
Οι απόψεις διίστανται (περί ορέξεως…, κολοκυθόπιτα) αλλά αν έπρεπε να ρίξουμε στο τραπέζι ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά της Λακωνικής Μάνης, αυτό δεν θα ήταν άλλο από το Γύθειο.
Αναμφίβολα. Πρόκειται για Ιστορική κωμόπολη της νότιας Πελοποννήσου, χτισμένη αμφιθεατρικά στους πρόποδες του όρους Λαρύσιο (Ακούμαρος ή Κούμαρος κατά τους ντόπιους), που απέχει 42χλμ από τη Σπάρτη, αποτελεί πρωτεύουσα του Δήμου Ανατολικής Μάνης, έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Μάνης και το κυριότερο λιμάνι του Λακωνικού κόλπου (το δεύτερο της νότιας Πελοποννήσου, μετά την Καλαμάτα).
Για την κυριολεξία των λέξεων, σημαίνει «Γη των Θεών» από την ομηρική λέξη τετράγυον «Γύον» (Γη) + θεός, κατά τον γεωγράφο του 2ου αιώνα μ.Χ. Παυσανία. Σύμφωνα με έναν αρχαίο θρύλο, ιδρύθηκε από τον Ηρακλή και τον Απόλλωνα. Λέγεται ότι στο χτίσιμο της πόλης, ο Ηρακλής έχοντας κλέψει τον μαντικό τρίποδα από το μαντείο των Δελφών ήρθε σε σύγκρουση με τον Απόλλωνα. Επειδή όμως ο αγώνας δεν έβγαζε αποτέλεσμα, αντί Ηρακλείας ή Απολλωνίας ονόμασαν την πόλη «Γη θεών» για να τιμώνται και οι δύο.
Το σύγχρονο Γύθειο ιδρύθηκε από τον Τζανέτο Γρηγοράκη ή Τζανήμπεη (1742-1813), ο οποίος ήταν ο τρίτος Μπέης της Μάνης με τους τρεις γιους του.
Αρχοντιά και νησιώτικη αύρα
Πλουραλισμός εικόνων με Πολύχρωμα νεοκλασικά, παραδοσιακά σπίτια, ανθισμένες αυλές, γραφικά σοκάκια, καΐκια και ψαρόβαρκες με κρεμασμένα χταπόδια που συνθέτουν τον όμορφο πίνσκσ. Το Γύθειο είναι από αυτά τα μέρη που επισκέπτεσαι και νομίζεις ότι είσαι σε νησί, ενώ είσαι στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Εκτός όμως από τη νησιώτικη αύρα του, έχει στην πραγματικότητα ένα νησί. Η νότια άκρη της πόλης ενώνεται μέσω μίας μικρής προβλήτας με ένα μια σταλίτσα κατάφυτο νησί, την αρχαία Κρανάη ή Μαραθονήσι. Εκεί, βρίσκεται ο πύργος Τζαννετάκη, ο οκτάγωνος ομώνυμος φάρος (φάρος Κρανάης) και ο μικρός ναός Αγίου Πέτρου.
Επίπλέον, μερικά ακόμα από τα διάσημα αξιοθέατα του Γυθείου είναι το Παρθεναγωγείο, που χτίστηκε το 1886 από τον αρχιτέκτονα Τσίλλερ και το Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται στο Δημαρχείο. Στην κορυφή του βουνού Κούμαρος βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων με πανοραμική θέα προς το Γύθειο και όλο τον Λακωνικό Κόλπο, ενώ έξω από την πόλη βρίσκεται το Αρχαίο Γύθειο, στο οποίο σώζονται ο ναός των αυτοκρατόρων Αυγούστου και Τιβέριου, τα λουτρά και το αρχαίο θέατρο της πόλης από τα ρωμαϊκά χρόνια.
Όμως: το καλοκαίρι είναι κατεξοχήν οι βουτιές στη θάλασσα και στο Γύθειο θα βρείς κάποιες από τις καλύτερες παραλίες της Μάνης με τα γαλαζοπράσινα νερά τους και τις απέραντες αμμουδιές. Όπως το Μαυροβούνι, 2χλμ. νότια του Γυθείου που έχει οργανωμένο και ελεύθερο κομμάτι στο εντυπωσιακό μήκος της των 6 χλμ.
Η Σελινίτσα είναι επίσης μία από τις πιο γνωστές παραλίες της πόλης. Βρίσκεται 4 χλμ. βορειοανατολικά, είναι στρωμένη με άμμο και ψιλό βοτσαλάκι, με θέα σε όλο το Γύθειο, το Μαραθονήσι και το λόφο Ακούμαρου.
Στην προέκτασή της θα συναντήσεις την παραλία Βαλτάκι με τη μακράν πιο ξεχωριστή θέα, που αποτελεί πόλο έλξης. Ο λόγος για το ναυαγισμένο πλοίο «Δημήτριος», του οποίου το σκουριασμένο σκαρί βρίσκεται προσαραγμένο σε μια ξέρα της αμμουδερής παραλίας εδώ και τέσσερις δεκαετίες… Βλέπετε, έχουμε κι εδώ άλλο ένα «ναυάγιο», το οποίο όμως δεν πήρε την δημοφιλία εκείνου της Ζακύνθου…
Άλλες κοντινές παραλίες είναι η Τρίνησα για όσους αγαπούν τα θαλάσσια σπορ, το Βαθύ με τα πεύκα και το ψιλό λευκό βότσαλο και οι παραλίες Καλαμάκια, Βορδώνα και Αγία Βαρβάρα στον όρμο του Σκοτάρι μεταξύ Γυθείου και Κότρωνα.
Κλείνοντας να πω ότι: στο Γύθειο δεν υπάρχει περίπτωση να μη φας καλά, όπως και σε κάθε πόλη και χωριό της Πελοποννήσου. Θα δοκιμάσεις τα πασίγνωστα λαλάγγια, τα ντόπια τυριά, το ξακουστό σύγκλινο και τις παραδοσιακές πίτες με χοντρό χωριάτικο φύλλο και θα απολαύσεις κρέας και ψάρι στα καλύτερά της, στις παραδοσιακές ταβέρνες.
Όμως, θα επανέλθουμε σύντομα με προτάσεις και δώρα για διαμονή, φαγητό, ποτάκια, δραστηριότητες κλπ…!
